យ៉តគឺជាអ្នកជំនាញដាក់គ្រាប់បែកអាជីពម្នាក់ ដោយសារតែមុខរបរនេះហើយ ទើបគេអាចមានលុយស៊ីចាយហ៊ឺហាមិនចេះដាច់។ ថ្ងៃមួយ យ៉តមានអារម្មណ៍នៅមិនសុខម៉េចមិនដឹង ដោយយល់ឃើញថា ខ្លួនបានធ្វើអោយមានមនុស្សស្លាប់ដោយសារទេពកោសល្យរបស់ខ្លួនមិន តិចទេ គាត់គិតថា ខ្លួនមានបាបកម្មច្រើនណាស់ ល្មមឈប់បន្តទៅទៀតហើយ យ៉តក៏សំរេចចិត្តលាលែងពីការងារនេះ ដោយបានទៅជួបចៅហ្វាយរបស់គាត់ ដើម្បីប្រាប់ពីការលាលែងនេះ។
ចៅហ្វាយ៖ វាយ៉ាងម៉េចហ្អែងអាយ៉ត ដូចជាមានរឿងអ្វីចង់ប្រាប់អញ?
យ៉ត៖ បាទលោកនាយ ខ្ញុំគិតសូម សូម..........សូម.......
ចៅហ្វាយ៖ សូមស្អីហ្អា ហ្អែងនិយាយមកមើល៍ យីអានេះ ចេះធ្វើលាក់លាមអ៊ីចឹងកើត
យ៉ត៖ គឺថាខ្ញុំ ខ្ញុំសូមលាលែងពីការងារហើយ ខ្ញុំសូមត្រឡប់ទៅរស់នៅឯស្រុកវិញ
ចៅហ្វាយ៖ អើ មិនអីទេ អញយល់ពីចិត្តហ្អែងច្បាស់ណាស់អាយ៉ត អញនៅមានការងារមួយទៀតចង់អោយឯងធ្វើជាលើកចុងក្រោយ ហ្អែងជួយអញមួយទៀតទៅ ការងារបានសំរេចលើកហ្នឹង អញលែងប្រើហ្អែងទៀតហើយ។
យ៉ត៖ អោយតែដូចសំដីបងឯងនិយាយមែន ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់
ចៅហ្វាយ៖ យប់នេះ ម៉ោង៨ យើងអោយគេរៀបចំសំភារៈទុកអោយហ្អែង កុំអោយអញខកចិត្តអោយសោះណ៎ា
ម៉ោង ៨យប់ៈ
ជនអនាមិកៈ លោកនេះគឺជាឈុតសំលៀករបស់លោកក្នងកិច្ជការដាក់គ្រាប់បែកលើកចុងក្រោយរបស់លោក។
យ៉តៈស្អីគេហ្នឹង ?
ជនអនាមិកៈ គឺជាឈុតសំលៀកបំពាក់គ្រាប់បែកអត្តឃាត មុខសញ្ញារបស់លោកលើកនេះគឺផ្សានៅចំកណ្តាលក្រុងកាលីលេ សូមសំណាងល្អ។
យ៉តៈ ???????